1/3/2015

«ΣΥΜΜΑΧΙΑ» ΜΕ ΔΙΠΛΟ ΟΦΕΛΟΣ - ΕΘΝΟΣ


Link: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64147974

Το πρόγραμμα που δίνει δουλειά σε ανέργους και ελπίδα σε απόρους

Τρέφονταν από φιλανθρωπικά συσσίτια και πάλευαν στα σκοτάδια της μακροχρόνιας ανεργίας. Σήμερα απλώνουν οι ίδιοι ένα χέρι φροντίδας σε συνανθρώπους που βιώνουν το σκληρό πρόσωπο της κρίσης.

  Από αριστερά: Μπάμπης Πρεβύζης, Σεβαστή Πλανουδάκη και Νίκος Καραμπάς θα συνδράμουν στον αγώνα των συνανθρώπων τους να ορθοποδήσουν.


Από αριστερά: Μπάμπης Πρεβύζης, Σεβαστή Πλανουδάκη και Νίκος Καραμπάς θα συνδράμουν στον αγώνα των συνανθρώπων τους να ορθοποδήσουν.


Τη δυνατότητα αυτήν τους προσφέρει μία νέα δομή αντιμετώπισης της φτώχειας που θα λειτουργεί από τα μέσα Μαρτίου στο κέντρο της πρωτεύουσας. Με σύνθημα «Ολοι έχουν μια θέση στην καρδιά της Αθήνας» η νέα δράση επιτελεί διπλό κοινωνικό ρόλο: εκτός από τους 1.000 άστεγους που θα τρέφονται καθημερινά στα συσσίτιά της στην οδό Κουμουδούρου, πλάι σε όσους θα φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις της, μαζί με εκείνους που θα χρησιμοποιούν το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας, άλλοι 45 άνθρωποι θα έχουν έμμεσο όφελος: είναι οι εργαζόμενοι του προγράμματος, μάγειρες, καθαριστές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, νοσοκόμες, άνθρωποι που έζησαν τη φρίκη και πλέον θα συνδράμουν με ευαισθησία άπορους, άστεγους, άνεργους, στον αγώνα τους να ορθοποδήσουν.

Χαρακτηριστική περίπτωση ανάμεσά τους ο κ. Μπάμπης Πρεβύζης, στο σπίτι του οποίου τα τελευταία δυόμισι χρόνια φτάνει φαγητό αποκλειστικά από συσσίτια. Πλέον θα εργάζεται στην καθαριότητα του κτιρίου όπου θα στεγαστεί το πρόγραμμα. «Ξέρω καλά πώς είναι να ζει κάποιος έτσι. Με τρεις μήνες απλήρωτο ρεύμα, χωρίς χρήματα, να σου ζητάει το παιδί σου ένα σουβλάκι και να μην έχεις ένα ευρώ να του το αγοράσεις», λέει. «Δούλευα στην Pitsos και μετά το εργοστάσιο έκλεισε, 2.500 άνθρωποι βρεθήκαμε στον δρόμο. Επειτα πήγα αποθηκάριος σε εταιρεία με αναψυκτικά, μετά πότε εδώ, πότε εκεί με μαύρα, αδύνατο να ζήσεις έτσι.

Στα συσσίτια της Εύξεινης Πόλης και στον Αγιο Διονύση στο Μενίδι, μου είπαν ότι θα έβγαιναν δύο προκηρύξεις για δουλειά. Τους είπα να στείλουμε αίτηση σε όποια βγει πρώτη. Είμαι πανευτυχής. Νιώθω ότι παίρνω δύναμη από κάπου. Γι΄αυτό θέλω να πω σε όλους εδώ να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά. Κάθε προσπάθεια έχει μια ανταμοιβή. Να κάθεσαι σπίτι δεν οδηγεί πουθενά. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βοηθήσουν...».

Σε αγώνα δρόμου για την ανεύρεση χορηγών έχουν επιδοθεί οι εμπλεκόμενες οργανώσεις, με στόχο τη συγκέντρωση τροφίμων, ειδών προσωπικής υγιεινής, καθαριστικών και αναλωσίμων.
Σε αγώνα δρόμου για την ανεύρεση χορηγών έχουν επιδοθεί οι εμπλεκόμενες οργανώσεις, με στόχο τη συγκέντρωση τροφίμων, ειδών προσωπικής υγιεινής, καθαριστικών και αναλωσίμων.

Οι εμπλεκόμενοι φορείς
Το πρόγραμμα, το οποίο έχει ως διαχειριστή τον Δήμο Αθηναίων και εκτελεστές τρεις μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τις Νόστος, ΧΕΝ και Ιασις, θα διαρκέσει εννέα μήνες και τα λειτουργικά έξοδα θα καλυφθούν από ευρωπαϊκούς πόρους. Ολα τα υπόλοιπα πρέπει να συγκεντρωθούν από χορηγίες: τρόφιμα, είδη προσωπικής υγιεινής, καθαριστικά, αναλώσιμα. Οι εμπλεκόμενες οργανώσεις επιδίδονται σε τιτάνιο αγώνα για την ανεύρεση χορηγών διευκρινίζοντας ότι δεν επιζητούν χρηματική ενίσχυση αλλά προσφορές σε είδος.

Ενας άλλος εργαζόμενος, ο 36χρονος Νίκος Καραμπάς, συνιστά μια κλασική περίπτωση της γενιάς του. Κάτοχος δύο τίτλων πανεπιστημιακών σπουδών -κοινωνιολογίας και ψυχολογίας-, με αξιόλογη επαγγελματική εμπειρία, βρέθηκε κάποια στιγμή άνεργος και για καιρό αναζητούσε στήριγμα σε επιδοτούμενα προγράμματα κοινωνικών οργανώσεων. Σε μία από αυτές έμαθε για τη νέα δράση στην οποία προσελήφθη τελικά ως Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού, καθώς κύριος στόχος του προγράμματος είναι η κοινωνική επανένταξη των ωφελουμένων.

«Γνωρίζω καλά την ψυχολογία της ανεργίας. Ακόμη και βιωματικά», λέει ο ίδιος μιλώντας στο «Εθνος». «Είχα ένα πλούσιο βιογραφικό και κάθε φορά αναρωτιόμουν «να το παρουσιάσω ή θα είναι χειρότερα;». Μεταξύ άλλων, για αρκετό καιρό δούλευα το πρωί σε ένα Κέντρο Ειδικής Αγωγής για Παιδιά απλήρωτος, ενώ το απόγευμα πήγαινα σεκιούριτι στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας για να ζήσω. Ελεγα κάνω κάτι που μου αρέσει, άλλωστε η δουλειά μου είναι και κοινωνική προσφορά. Ομως είναι πάρα πολύ δύσκολα. Εχει σημασία να πούμε στους ανθρώπους που έρχονται εδώ ότι δεν πρέπει να ντρέπονται, το φαγητό είναι ανάγκη και είναι χρέος της κοινωνίας να βοηθήσει. Αλλωστε όσοι δούλεψαν και έχουν ένσημα έχουν πληρώσει αυτό το κοινωνικό κράτος. Και όσους λιγότερους έχει να φροντίσει το κοινωνικό κράτος τόσο περισσότερο μπορεί να αναπτυχθεί...».

Το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας θα δέχεται 50 αστέγους στους οποίους θα παρέχει σίτιση, υποδομές προσωπικής υγιεινής, ιατρική φροντίδα, συνεδρίες συμβουλευτικής και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Ο ξενώνας θα στεγάζει 25 ανθρώπους ενώ το γραφείο Διαμεσολάβησης θα μπορεί να ενημερώνει καθημερινά μέχρι και 200 άτομα για τις δομές και τις δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης. Οι ανάγκες είναι άλλωστε αυξημένες: το 2013 περισσότεροι από 20.000 κάτοικοι της Αθήνας στηρίχτηκαν στις κοινωνικές δομές του δήμου για την καθημερινή τους επιβίωση.

«Εψαχνα πολύ για δουλειά, ήταν θέμα επιβίωσης για μένα», λέει από την πλευρά της η πρώην άνεργη Σεβαστή Πλανουδάκη, η οποία πλέον εργάζεται ως στέλεχος κουζίνας στον ξενώνα. «Δούλευα από 18 χρονών, όμως δυστυχώς έχω πολύ λίγα ένσημα», συνεχίζει. «Μετά έψαχνα για δουλειά αλλά μετά τα 28 σήμερα θεωρείσαι πολύ μεγάλος. Μόλις άκουγαν μάλιστα ότι είμαι παντρεμένη... Εχουμε όλοι ταλαιπωρηθεί αυτά τα χρόνια. Μου αρέσει που είμαι εδώ, μου αρέσει η επαφή με τον κόσμο. Θεωρώ σημαντικό το ότι θα βοηθώ ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Τώρα πια δεν θα ήθελα να κάνω άλλη δουλειά...».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ


<- Επιστροφή